Οι ημέρες που οι χρυσοθήρες ακολουθούσαν κακοτράχαλα μονοπάτια στα Βραχώδη Όρη σε αναζήτηση μιας πλούσιας φλέβας χρυσού, μπορεί να έχουν περάσει. Ωστόσο, η έξαψη για τον χρυσό παραμένει. Και φαίνεται πως είναι πιο έντονη από ποτέ.
Όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του το Politico, καθώς ο πόλεμος και οι ιδεολογίες διχάζουν τον κόσμο, ιδιαίτερα οι αναπτυσσόμενες χώρες συσσωρεύουν χρυσό προκειμένου να προετοιμαστούν για την ημέρα που το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα καταρρεύσει και ένα νέο ενδεχομένως θα πάρει τη θέση του.
Αυτή η τάση, η οποία ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία, έχει υπερτροφοδοτηθεί φέτος από διάφορους παράγοντες, ιδιαίτερα την πτωτική τάση των παγκόσμιων επιτοκίων. Ως αποτέλεσμα, οι τιμές έχουν προχωρήσει από το ένα υψηλό ρεκόρ στο άλλο, κλείνοντας πάνω από τα 2.800 δολάρια η ουγγιά για πρώτη φορά τις προηγούμενες ημέρες. Μόνο φέτος, ο χρυσός σημειώνει άνοδο 35%, πολύ πάνω από την άνοδο 20% των αμερικανικών μετοχών και υπερδιπλάσιο από αυτό που μπορεί να καυχηθεί οποιοσδήποτε ευρωπαϊκός χρηματιστηριακός δείκτης. Η Λίνα Τόμας της Goldman Sachs προβλέπει ότι θα ξεπεράσει τα 3.000 δολάρια μέχρι το τέλος του επόμενου έτους.
Στο επίκεντρο του ράλι βρίσκονται οι κεντρικές τράπεζες, ιδιαίτερα εκείνες που είτε βρίσκονται -ή φοβούνται ότι θα μπορούσαν να βρεθούν στο μέλλον- υπό το τέλος των αμερικανικών κυρώσεων. Η Κίνα έχει αγοράσει 316 τόνους χρυσού από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Η Ρωσία υπήρξε επίσης σημαντικός αγοραστής, όπως και οι κεντρικές τράπεζες στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και την Ινδία.
Πιο πρόσφατα, στις αγορές κυριαρχούσαν δύο χώρες των οποίων η ιστορία και οι πρόσφατες εμπειρίες τις έχουν ευαισθητοποιήσει στον γεωπολιτικό κίνδυνο: η Πολωνία και η Ουγγαρία. Η Πολωνία ήθελε εδώ και καιρό να ενισχύσει τον χρυσό στο 20% των επίσημων αποθεμάτων της, ενώ η Εθνική Τράπεζα της Ουγγαρίας επέστρεψε στις αγορές για πρώτη φορά εδώ και τρία χρόνια τον Σεπτέμβριο, λέγοντας: «Εν μέσω της αυξανόμενης αβεβαιότητας, η αποθήκευση είναι ιδιαίτερης σημασίας, καθώς ενισχύει την εμπιστοσύνη στη χώρα και υποστηρίζει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα».
«Σημάδι επικείμενων πολέμων»
Άλλοι αξιωματούχοι το έθεσαν πιο ωμά.
«Είναι σημάδι επικείμενων πολέμων», θρηνούσε Ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Ούτε αφορά μόνο τον φόβο εχθροπραξιών και κυρώσεων, αλλά και την αποτυχημένη αξιοπιστία των κρατών που οικοδόμησαν τη μεταπολεμική παγκόσμια οικονομική τάξη πραγμάτων. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ευρώπη εργάζονται κάτω από αυξανόμενα βάρη χρέους που φαίνονται μη βιώσιμα μακροπρόθεσμα, όπως τόνισε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην ετήσια συνεδρίασή του.
Με το χρέος των ΗΠΑ τώρα στο 124% του ΑΕΠ και να αυξάνεται γρήγορα, σημείωσε ο Thomas της Goldman Sachs «πολλές κεντρικές τράπεζες έχουν το μεγαλύτερο μέρος των αποθεματικών τους σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορεί να ανησυχούν όλο και περισσότερο για την έκθεσή τους σε δημοσιονομικούς κινδύνους στις ΗΠΑ».
Αυτό έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για έναν αναπτυσσόμενο κόσμο που έχει από καιρό αγανακτήσει με αυτό που θεωρεί οικονομικό εκφοβισμό, σημείωσε ο αναλυτής της TS Lombard, Davide Oneglia.
Η ιδέα είναι «να διαφοροποιήσουμε σιγά σιγά τα διεθνή αποθέματα μακριά από τα πολύ μεγάλα περιουσιακά στοιχεία που παραμένουν βασισμένα σε δολάρια», δήλωσε ο Mohamed El-Erian, πρώην αφεντικό του κολοσσού διαπραγμάτευσης ομολόγων Pimco. Το δολάριο εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το 58% των παγκόσμιων συναλλαγματικών αποθεμάτων, καθιστώντας το απολύτως απαραίτητο για κάθε είδους διασυνοριακό εμπόριο, αλλά αυτό είναι χαμηλότερο από περίπου 65% μόλις πριν από μια δεκαετία.
Ο χρυσός παραμένει αμετάβλητος και αυτό τον καθιστά την κατάλληλη άγκυρα για ένα παράλληλο χρηματοπιστωτικό σύστημα που ακόμη χτίζεται: ένα σύστημα που οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν να κυριαρχήσουν ή να χειραγωγήσουν.
Αργή αφύπνιση
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Δύσης αρχίζουν σιγά σιγά να αφυπνίζονται.
Μιλώντας στην Ουάσιγκτον στην ετήσια συνεδρίαση του ΔΝΤ τον Οκτώβριο, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ σημείωσε ότι «η Κίνα αγοράζει χρυσό όσο ποτέ άλλοτε» μουρμουρίζοντας για τις προσπάθειες να «σπρώξει άλλα νομίσματα».
«Ο ρόλος ενός νομίσματος δεν πρέπει ποτέ να θεωρείται δεδομένος», προειδοποίησε.
Ωστόσο, μόλις επέστρεψε στην Ευρώπη, ακουγόταν πιο χαλαρή, λέγοντας στη Le Monde πρόσφατα ότι το δολάριο δεν θα εκθρονιστεί. Αυτό μπορεί εν μέρει να οφείλεται σε στοιχεία από τη σύνοδο κορυφής του περασμένου μήνα των αποκαλούμενων BRICS+, μιας χαλαρής ομάδας αναδυόμενων δυνάμεων που συγκροτούνται από την Κίνα και τη Ρωσία. Ενώ οι συνεδριάσεις των BRICS έχουν συχνά δημιουργήσει ρητορική κατά του δολαρίου, το ανακοινωθέν της τελευταίας συνόδου κορυφής επικεντρώθηκε στα κακά των κυρώσεων των ΗΠΑ, αλλά κατά τα άλλα έβαλε το βάρος του στη μεταρρύθμιση των υπαρχόντων θεσμών όπως το ΔΝΤ.
«Αν και αυτές είναι ξεχωριστές προσπάθειες», είπε ο El-Erian, «μπορούν να χρησιμεύσουν για να ενωθούν ώστε να διαβρώσουν σιγά σιγά την απόλυτη κυριαρχία του δολαρίου και του συστήματος πληρωμών σε δολάρια».
Οι ιδιώτες επενδυτές
Κάτι τέτοιο πάντως θα είναι μια μακρά διαδικασία. Ενώ οι προηγμένες οικονομίες διατηρούν έως και το 70% των αποθεμάτων τους σε χρυσό, οι κεντρικές τράπεζες των BRICS διατηρούν συνήθως περίπου το 10%, με το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου σε δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό να παραμείνουν αγοραστές χρυσού μακροπρόθεσμα, ακόμη και αν -όπως συμβαίνει σήμερα με τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας- μπορούν να αντέξουν όταν πιστεύουν ότι οι τιμές έχουν ανεβεί υπερβολικά.
Όμως, οι ιδιώτες επενδυτές ανά τον κόσμο δράττονται της ευκαιρίας.
Παραδοσιακά, οι τιμές του χρυσού συσχετίζονται με τα επιτόκια της κεντρικής τράπεζας. Όταν οι αποδόσεις των αποταμιεύσεων και των ομολόγων έχουν αυξηθεί, όπως από το 2022, ο χρυσός κινείται συνήθως προς την αντίθετη κατεύθυνση επειδή δεν προσφέρει αποδόσεις. Αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα φαίνεται να είναι διαφορετικά. Οι τιμές του χρυσού αυξήθηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος της περιόδου που οι κεντρικές τράπεζες αύξαναν τα επιτόκια -και έχουν αυξηθεί ακόμη πιο γρήγορα καθώς η Federal Reserve και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα άρχισαν να μειώνουν.
«Παραδοσιακά δεν θα το είχαμε λάβει υπόψη μας», δήλωσε ο David Wilson, διευθυντής στρατηγικής εμπορευμάτων στη γαλλική τράπεζα BNP Paribas. «Αλλά είναι προφανές ότι η δραστηριότητα της κεντρικής τράπεζας έχει τροφοδοτήσει την ψυχή των κερδοσκοπικών επενδυτών. Αν βλέπουν τις κεντρικές τράπεζες να αγοράζουν χρυσό, λένε "θα έπρεπε να αγοράζουμε κι εμείς"».
Σύμφωνα με στοιχεία, το καθαρό ποσό των συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης χρυσού που κατέχουν οι συμμετέχοντες στην αγορά -ένας πρόχειρος δείκτης για την αγορά επενδυτών- έχει υπερτριπλασιαστεί τους τελευταίους 12 μήνες, παρόλο που -όπως σημείωσε ο Wilson της BNP- η αγορά έχει σαφώς χαλαρώσει φέτος. Το καθαρό κερδοσκοπικό ενδιαφέρον βρίσκεται τώρα μόνο λίγο κάτω από το επίπεδο ρεκόρ που παρατηρήθηκε στην αρχή της πανδημίας.
«Ο τελευταίος πόρος»
Όπως και στο παρελθόν, η τρέχουσα αναταραχή για τον χρυσό υποδηλώνει αυξημένη επιθυμία για αξιοπιστία εν μέσω αβεβαιότητας και εξασθενημένης εμπιστοσύνης στους θεσμούς, λένε οι αναλυτές.
«Σε περιόδους κρίσης οι άνθρωποι συρρέουν στον χρυσό», δήλωσε ο Krishan Gopaul, ανώτερος αναλυτής στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού. «Είναι ένα παγκόσμιο πλεονέκτημα που οι άνθρωποι εκτιμούν και ξέρουν ότι θα γίνει αποδεκτό από τους άλλους».
Και αυτή η αξία αυξάνεται παράλληλα με τις αμφιβολίες για την αξία άλλων περιουσιακών στοιχείων, ακόμη και του παντοδύναμου δολαρίου.
«Ο χρυσός είναι σύμβολο εμπιστοσύνης εδώ και 3.000 χρόνια», δήλωσε ο Σαλβατόρε Ρόσι, ιστορικός και πρώην υποδιοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας. «Οι ράβδοι χρυσού για τις κεντρικές τράπεζες είναι σαν το παλιό χρυσό ρολόι του παππού για μια οικογένεια: είναι ο τελευταίος πόρος, αυτός που δεν θα πουλάς, αλλά όλοι ξέρουν ότι τον έχεις».
Πηγή: flash.gr
