Εκτός ελέγχου είναι η φωτιά στην Αττική. Η Νέα Πεντέλη έχει παραδοθεί στις φλόγες ενώ εκκενώνονται εκτάκτως και οι παιδικές κατασκηνώσεις στον Άγιο Ανδρέα.
Περισσότερα σε λίγο
Ηεκκένωση του νοσοκομείου «Αμαλία Φλέμιγκ» έχει ξεκινήσει ήδη, καθώς η φωτιά από την Πεντέλη βρίσκεται πλέον σε κοντινή απόσταση.
Ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ σπεύδουν στο νοσοκομείο, προκειμένου να μεταφερθούν οι ασθενείς σε άλλες μονάδες του Λεκανοπεδίου.
Συγκεκριμένα, οι περίπου 35 ασθενείς διακομίζονται στην Παμμακάριστο και στο Σπηλιοπούλειο νοσοκομείο «Η Αγία Ελένη».
Εκκενώνουν τα σπίτια τους οι κάτοικοι - Συνεχείς αναζωπυρώσεις στα πύρινα μέτωπα -
Ηφωτιά που ξέσπασε χθες στον Βαρνάβα έχει πάρει τερατώδεις διαστάσεις, καθώς έχει φτάσει μέχρι το ύψος της Πεντέλης ενώ στο πέρασμά της έχει κάψει και σπίτια σε Παλαιά και Νέα Πεντέλη.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες του τηλεοπτικού σταθμού OPEN η φωτιά εχει φτάσει μέχρι τη Ρεματιά.
Με την μάχη στο πολυμέτωπο πεδίο της φωτιάς στην Αττική να μαίνεται, συγκλονίζουν κυριολεκτικά όσα έλεγε ο Άγιος Γέροντας Παϊσιος για τις πυρκαγιές με αφορμή και την επερχόμενο εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου
«Μετά τη μεγάλη φωτιά του καλοκαιριού στο Άγιον Όρος, είχα πάει να δω το γέροντα. Ήταν «θυμωμένος» και φώναζε. «Σκαμπίλι από την Παναγία ήταν. Άρχισε την πρώτη μέρα της νηστείας και τελείωσε την τελευταία (με το παλιό εορτολόγιο που γιορτάζει το Όρος). Λέγανε ότι θα σβήσει πιο μπροστά, γιατί δε φυσούσε και όμως έσβησε την τελευταία μέρα κι ας είχε αέρα. Λες και την οδηγούσε ένα χέρι, πήγαινε γύρω – γύρω από ‘κει που δεν την περιμένανε και παρέκαμπτε τις ζώνες ασφαλείας. Κάηκαν τα δάση! Κάηκε το κοσμικό φρόνημα;»
*Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Πατήρ Παϊσιος μου είπε» του Αθανάσιου Ρακοβαλή
Μεγάλη αναζωπύρωση υπάρχει στο μέτωπο της φωτιάς στην Πεντέλη, σε δύσβατο σημείο, στο βουνό μέσα σε χαράδρα, με την δήμαρχο Αναστασία Κοσμοπούλου να κάνει έκκληση για εναέρια μέσα στην οδό Περικλέους στη Νέα Πεντέλη.
Η δήμαρχος Πεντέλης μιλώντας στον ΣΚΑΪ τόνισε ότι η φωτιά είναι μέσα σε χαράδρα και ότι «Θα κάψει σπιτια στη Νέα Πεντέλη. Μόνο εναέρια μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, τίποτα άλλο και έχουμε δυστυχώς μόνο ένα ελικόπτερο. Ήδη έχει πιάσει το πρώτο σπίτι και πάει και σε δεύτερο».
Όπως είπε οι επίγειες δυνάμεις στην περιοχή είναι πολλές αλλά δεν μπορούν να επιχειρήσουν λόγω του δύσβατου σημείου της αναζωπύρωσης.
Μικροί και µεγάλοι έχουν ξεχυθεί στις παραλίες, αναζητώντας ανάσες δροσιάς και κάνοντας ηλιοθεραπεία, ωστόσο, η υπερβολική έκθεση στον ήλιο εγκυμονεί και ορισμένους κινδύνους, όπως το ηλιακό έγκαυμα.
Το ηλιακό έγκαυμα είναι το αποτέλεσμα της βλάβης της υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) στο δέρμα, δηλαδή οι μεταλλάξεις στο DNA της επιφανειακής στοιβάδας των δερµατικών κυττάρων (κερατινοκύτταρα).
Αυτό συμβαίνει, όταν ο βαθμός της έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου υπερβαίνει την ικανότητα της φυσικής χρωστικής του σώματος, που ονομάζεται μελανίνη, η οποία προστατεύει το δέρμα μας. Το ηλιακό έγκαυμα αποτελεί παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος και πρόκληση φωτογήρανσης, παρ’ όλα αυτά, αρκετοί συνηθίζουν να πηγαίνουν στις παραλίες τις ώρες που ο ήλιος «καίει» περισσότερο.
Η χρήση αντηλιακού και η παραμονή στην σκιά δεν είναι επαρκή προστατευτικά μέτρα, καθώς ο ήλιος αντανακλάται στις λείες επιφάνειες (π.χ. άμμος, νερό θάλασσας) και, έτσι, μπορεί να κοκκινίσουμε, χωρίς να το καταλάβουμε.
Το ήπιο ηλιακό έγκαυμα θα εκδηλωθεί συνήθως με ελαφρύ κοκκίνισμα του δέρματος. Το κοκκίνισμα εκδηλώνεται περίπου 2 έως 6 ώρες μετά την έκθεση στον ήλιο. Αρχικά το κοκκινισμένο δέρμα προκαλεί ενόχληση. Οι μέγιστες επιδράσεις θα παρατηρηθούν σε 12-14 ώρες, ενώ χρειάζονται 3-5 ημέρες έως ότου επουλωθεί πλήρως.
Αν είναι πιο σοβαρό, τότε, προκαλεί πόνο και αναπτύσσονται πιο σοβαρά δερματικά προβλήματα, όπως αίσθημα θερμότητας (κάψιμο) και φουσκάλες (φλύκταινες), στα σημεία όπου καταστρέφονται ολόκληρες στοιβάδες κερατινοκυττάρων. Επίσης, μπορεί να υπάρξει μαζική απώλεια υγρών (αφυδάτωση), ηλεκτρολυτικές διαταραχές και ενδεχομένως λοίμωξη.
Πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε το ηλιακό έγκαυμα
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες χρήσιμες συμβουλές, ώστε να καταπραΰνετε τα συμπτώματά και για να έχετε γρήγορη ανάρρωση.
Αποφύγετε την υπερβολική έκθεση στον ήλιο
Το σημαντικότερο μέτρο προστασίας είναι να αποφύγετε την υπερβολική έκθεση στον ήλιο, καθώς υπάρχει κίνδυνος το ηλιακό έγκαυμα να επιδεινωθεί περαιτέρω.
Να βάζετε ψυχρά επιθέματα
Η πρώτη επιλογή για την αντιµετώπιση ενός ηλιακού εγκαύματος είναι οι κομπρέσες παγωμένου νερού (να τις αφήνετε στο δέρμα σας για 20 λεπτά τη φορά και να τις βάζετε όσο συχνά χρειάζεστε, συνήθως κάθε 2-3 ώρες και επί όσες μέρες ανακουφίζουν τα συμπτώµατα σας).
Εφαρμόστε άπαχο γιαούρτι
Το άπαχο γιαούρτι δεν περιέχει λιπαρά και δεν παγιδεύει την θερμότητα στο εσωτερικό του δέρματος, αλλά την απάγει. Επιπλέον, περιέχει πολύ νερό, οπότε ενυδατώνει το δέρμα, καθώς και αντιοξειδωτικές ουσίες (π.χ. βιταμίνες A και D). Μια εναλλακτική επιλογή είναι να δοκιμάσετε κομπρέσες μουλιασμένες σε παγωμένο γάλα. Και με τα δύο γαλακτοκομικά, το ψύχος ασκεί άμεση αντιφλεγμονώδη, καταπραϋντική δράση.
Τοποθετήστε λίγη οδοντόκρεμα
Αν δεν έχετε άπαχο γιαούρτι, μπορείτε να αλείψετε το ηλιακό έγκαυμα με λίγη οδοντόκρεμα. Ωστόσο, θα πρέπει να προσέξετε να μην περιέχει μέντα ή παράγωγα μέντας όπως η μενθόλη, γιατί μπορεί να προκληθεί περαιτέρω ερεθισμός του δέρματος. Η σκέτη οδοντόπαστα απάγει τη θερμότητα από το δέρμα, όπως το γιαούρτι και το γάλα.
Να κάνετε κρύο ντους
Το κρύο νερό (όχι εντελώς παγωμένο) μπορεί να μειώσει τη θερμότητα και την ευαισθησία, καθώς και τον πόνο που ενδεχομένως νιώθετε.
Να πίνετε άφθονο νερό
Το έγκαυμα από τον ήλιο «τραβάει» υγρά από το σώμα και την υπόλοιπη επιφάνεια του δέρματος, οπότε πρέπει να πίνετε άφθονο νερό. Με αυτό τον τρόπο, θα αποφύγετε την αφυδάτωση.
Βάλτε ειδικές ενυδατικές λοσιόν και τζελ
Τα προϊόντα που θα επιλέξετε πρέπει να περιέχουν επουλωτικά συστατικά όπως η αλόη. Η καλή ενυδάτωση του δέρματος μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην επούλωση του ηλιακού εγκαύματος.
Πάρτε παυσίπονο
Πάρτε παυσίπονο, ιδανικά με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Θα καταπραΰνει τον πόνο και την φλεγμονή στο δέρμα σας, συμβάλλοντας στην καλύτερη επούλωσή του.
Τοποθετήστε κρέμα υδροκορτιζόνης
Εάν αισθάνεστε φαγούρα, δοκιμάστε να εφαρμόσετε ένα λεπτό στρώμα κρέμας υδροκορτιζόνης 1% στην περιοχή που έχει καεί από τον ήλιο. Μπορεί να μειώσει το αίσθημα καύσου και το οίδημα, και να επιταχύνει την επούλωση.
Να φοράτε βαμβακερά ρούχα
Να φοράτε φαρδιά ρούχα από βαμβάκι για να σταματήσει ο περαιτέρω ερεθισμό του δέρματος, επιλέγοντας σκιερά μέρη.
Δεν πρέπει να σπάσετε τις φουσκάλες
Αν το ηλιακό έγκαυμα σχηματίσει φουσκάλες, μπορείτε να τις καλύψετε με μια αποστειρωμένη, αντικολλητική γάζα για να αποφύγετε την επιμόλυνσή τους, ενώ, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τις «σπάσετε». Και αυτό διότι, θα επιβραδύνετε σημαντικά την επούλωση. Όταν ανοίξουν από μόνες τους, τότε, να τις αλείφετε με μια αντισηπτική αλοιφή και ύστερα να τις καλύπτετε έως ότου σχηματίσουν κρούστα.
Δεν πρέπει να βάζετε λιπαρές ουσίες
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να βάλετε πάνω στο ηλιακό έγκαυμα υλικά όπως βούτυρο, βαζελίνη, λάδι κ.λπ. διότι «παγιδεύεται» η θερμότητα στο εσωτερικό του δέρματος, με αποτέλεσμα να εντείνουν το έγκαυμα.
Τέλος, εάν αισθάνεστε ότι το ηλιακό έγκαυμα είναι σοβαρό και νιώθετε ζάλη ή σύγχυση, ή εάν έχετε βεβαρημένο ιστορικό με άλλες παθήσεις και λαμβάνατε φαρμακευτική αγωγή, τότε, πρέπει να απευθυνθείτε στον προσωπικό γιατρό σας.
Πηγή: newsit.gr
Πηγαίνοντας κανείς σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί, στο μυαλό του έχει αποκλειστικά την έντονη διασκέδαση, την πολυκοσμία και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική με τα άσπρα σπίτια και τις πανέμορφος παραλίες.
Η αλήθεια είναι πως δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, αλλά υπάρχουν και κάποια μέρη με ξεχωριστή ιστορία.Ένα τέτοιο νησί είναι η Τήνος η οποία διαφέρει πολύ σε σχέση με τα άλλα νησιά. Και όχι μόνο λόγω του Ιερού Ναού της Ευαγγελιστρίας.
Η Τήνος είναι ιδιαίτερη γιατί αποτελεί την πατρίδα της γλυπτικής αλλά και σπουδαίων καλλιτεχνών όπως του εικαστικού Κώστα Τσόκλη, αλλά και του γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά. Ειδικά κανείς αν βρεθεί στο πιο όμορφο χωριό του νησιού, τον Πύργο θα βρεθεί σε ένα άλλο τοπίο. Πέρα από τα γραφικά σοκάκια, θα ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή όταν το μάρμαρο αποτελούσε το βασικό εξαγώγιμο προϊόν, ενώ θα μπορεί να επισκεφτεί τόσο το μουσείο μαρμαροτεχνίας όσο και το ίδιο το σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά που μπορεί κάποιος να δει που μεγαλούργησε αυτός ο τεράστιος γλύπτης.
Όσο σπουδαίος καλλιτέχνης ήταν, άλλο τόσο τραγική ήταν και η ζωή του. Μια ζωή βγαλμένη από εκείνα τα αρχαία δράματα όπου πρωταγωνιστής είναι ένας τραγικός ήρωας. Ο Γιαννούλης Χαλεπάς γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου του 1851 στον Πύργο Τήνου.
Ο πατέρας του Ιωάννης ήταν από τους πιο γνωστούς τεχνίτες του νησιού, πετυχημένος επαγγελματίας και με έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα σε όλη την ελληνική επικράτεια, με τη φήμη του να φτάνει μέχρι την Ρουμανία και την Κωνσταντινούπολη. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον όπου ο πηλός, το μάρμαρο και η γλυπτική ήταν στην καθημερινότητα του αποφάσισε από την πρώτη στιγμή να ασχοληθεί με την γλυπτική παρά το γεγονός πως η οικογένειά του επιθυμούσε να γίνει έμπορος.
Η Ειρήνη δεν ήθελε ο γιος της να ασχοληθεί με την γλυπτική και το εξέφραζε με κάθε τρόπο και δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να φτάνει στα άκρα. Έτσι, όταν μια φορά ο μικρός Γιαννούλης πήγε κρυφά στο εργαστήριο του πατέρα του αυτό υπέπεσε στην αντίληψη της μητέρας του η οποία δεν δίστασε να τον δείρει παρά το γεγονός πως ο Γιαννούλης εκλιπαρούσε να σταματήσει από τον πόνο.
Για τον Γιαννούλη η αγάπη της μητέρας του είχε μετατραπεί σε φόβος και μίσος, κάτι που θα τον επηρέαζε σε όλη του την ζωή. Από το 1869 έως το 1872, μαθήτευσε στο Σχολείον των Τεχνών (την μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) με δάσκαλο τον Λεωνίδα Δρόση.
Το 1873 έφυγε για το Μόναχο με υποτροφία τού Πανελλήνιου Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου με δάσκαλο τον Μαξ φον Βίντμαν. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στο Μόναχο, εξέθεσε τα έργα του «Το παραμύθι της Πεντάμορφης» και «Σάτυρος που παίζει με τον Έρωτα», για τα οποία και βραβεύθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο.
Στη συνέχεια ήρθε η σειρά της Αθήνας για να παρουσιάσει το έργο του τον Σάτυρο που παίζει με τον Έρωτα, μαζί με το ανάγλυφο της Φιλοστοργίας, στην Έκθεση των Αθηνών το έτος 1875. Η ανταπόκριση των συμπατριωτών του όμως ήταν αρνητική, με τον ίδιο να πληγώνεται για τον τρόπο αντιμετώπισης από τους συμπατριώτες του.
Το 1876 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου άνοιξε δικό του εργαστήριο. Το 1877 ολοκλήρωσε στο μάρμαρο τον Σάτυρο που παίζει με τον Έρωτα, και τον ίδιο χρόνο αποφασίζει να επιστρέψει στην Τήνο για να ζητήσει το χέρι της Μαριγώ Χριστοδούλου, της μοναδικής γυναίκας που αγάπησε στην ζωή του. Η απάντηση της οικογένειάς της όμως ήταν αρνητική. Η απόρριψη αυτή τον διέλυσε, τον κατέστρεψε. Από εκείνο το σημείο και μετά άρχισε η προσωπική του κατάρρευση.
Το 1878 λαμβάνει ως παραγγελία από την μητέρα της Σοφίας Αγγελάκη ένα ταφικό μνημείο για την κόρη της που σε ηλικία 18 ετών είχε φύγει από τη ζωή λόγω φυματίωσης. Το έργο αυτό θα αποτελούσε το πιο διάσημο έργο του Χαλεπά. Ήταν η «Κοιμωμένη» που τοποθετήθηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών στον τάφο της Αγγελάκη.
Το έργο αυτό τον έκανε διάσημο, αλλά παράλληλα προκάλεσε και τον φθόνο των υπολοίπων που προσπάθησαν να τον αφήσουν άκρη. Αυτό ήταν το τελευταίο χτύπημα για τον Χαλεπά και κάπου εκεί η ψυχική υγεία του κατέρρευσε. Υπέστη νευρικό κλονισμό και άρχισε να καταστρέφει κάθε έργο του, ενώ επιχείρησε να αυτοκτονήσει. Η κατάστασή του δεν βελτιώθηκε, ενώ και η οικογένειά του τον έστειλε ταξίδι στην Ιταλία σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η ψυχική του υγεία, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα άρχισαν ξανά τα συμπτώματα: καταβύθιση στη σιωπή, απομόνωση, παραμιλητό και αναίτιο γέλιο. Το 1888, μετά από αρκετές κρίσεις και απόπειρες αυτοκτονίας, ο γλύπτης εισήχθη στο Φρενοκομείο της Κέρκυρας ως «πάσχων από άνοιαν». Εκείνη την εποχή η ψυχιατρική βρισκόταν σε πολύ πρώιμο στάδιο και οι ασθενείς αντιμετωπίζονταν ως κάτι το παράξενο, το παράταιρο, το κακό. Και ο Χαλεπάς δεν αποτέλεσε εξαίρεση.
Στο Φρενοκομείο της Κερκύρας δεν τον επισκέφθηκε ποτέ κανείς δικός του στα 13 χρόνια που παρέμεινε έγκλειστος. Ο Χαλεπάς αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο, όπως και σχεδόν όλοι ψυχασθενείς εκείνη την εποχή.
Οι γιατροί και οι φύλακες είτε του απαγόρευαν να σχεδιάζει και να πλάθει είτε του κατέστρεφαν οτιδήποτε εκείνος είχε δημιουργήσει και είχε κρύψει στο δωμάτιο του. Λέγεται πως από όσα προσπάθησε να δημιουργήσει μέσα στο ψυχιατρείο ένα μόνον έργο σώθηκε, κλεμμένο από κάποιον φύλακα εγκαταλελειμμένο στα υπόγεια του ιδρύματος, όπου ξαναβρέθηκε τυχαία το 1942.
Το 1901 πέθανε ο πατέρας του και έναν χρόνο μετά η μητέρα του τον πήρε από το ψυχιατρείο και τον έφερε πίσω στον Πύργο της Τήνου. Στην Τήνο έζησε υπό την αυστηρή επιτήρηση της μητέρας του, η οποία πίστευε ότι ο γιος της τρελάθηκε από την τέχνη.
Για τον λόγο αυτό, η μητέρα του δεν του επέτρεπε να ασχοληθεί ξανά με την γλυπτική, σε σημείο που, αν εκείνος έφτιαχνε κάτι στοιχειώδες με κάρβουνο ή πηλό, εκείνη το κατέστρεφε. Την ίδια αντιμετώπιση όμως είχε και από τους συγχωριανούς του, που τον αντιμετώπιζαν ως τον τρελό του χωριού.
Όταν πέθανε η μητέρα του το 1916, ο Χαλεπάς είχε ξεκόψει παντελώς από την τέχνη του. Ζούσε πάμφτωχος βοσκώντας πρόβατα και φέροντας το βαρύ στίγμα του τρελού του χωριού. Έχοντας πλέον απαλλαγεί από το βάρος της μητέρας του που σημάδεψε και καθόρισε την ζωή του λίγο καιρό μετά τον θάνατό της, μπήκε ξανά στο εργαστήριο και αποφάσισε να ξαναδουλέψει. Πλέον αισθανόταν ελεύθερος.
Τα μέσα που διέθετε ήταν παντελώς πρωτόγονα και το επαρχιακό περιβάλλον εχθρικό προς κάθε αλαφροΐσκιωτο, αλλά εκείνος με πείσμα άρχισε να δημιουργεί, για να κερδίσει τον χαμένο χρόνο.
Ο Θωμάς Θωμόπουλος αντέγραψε πολλά έργα του το 1923 και τα παρουσίασε μετά από δύο χρόνια στην Ακαδημία Αθηνών. Από την έκθεση αυτή το 1927 ο Χαλεπάς βραβεύτηκε με το Αριστείο των Τεχνών. Πλέον, στα 76 του χρόνια θα έρθει η δημόσια αναγνώριση και θα καταφέρει να γίνει αποδεκτός από τον πνευματικό κόσμο.
Το 1930, με την επιμονή της ανιψιάς του, ο γλύπτης αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Εκείνο το καλοκαίρι αποφασίζει να επισκεφτεί την «Κοιμωμένη» του στο Α’ Νεκροταφείο. Κανείς όμως δεν περίμενε την ανταπόκριση του κόσμου μόλις έγινε γνωστή η πρόθεσή του. Κόσμος άρχισε να συρρέει από παντού κλείνοντας την είσοδο του Α’ Νεκροταφείου.
Είναι χαρακτηριστικό πως χρειάστηκε η παρέμβαση της αστυνομίας για να φτάσει στο έργο του ο Χαλεπάς. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Αθήνα όπου μια ημιπληγία νέκρωσε το δεξί του χέρι με τον ίδιο μέχρι και την τελευταία ημέρα της ζωής του να προσπαθεί να δημιουργήσει.
Ο Γιαννούλης Χαλεπάς ήταν και παραμένει μια κορυφαία μορφή στην νεότερη ελληνική Τέχνη και από τα έργα του έχουν σωθεί περίπου 150, τα οποία είναι κλασικά στην σύλληψή τους.
Υπήρξε ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, αλλά και παράλληλα μια τραγική μορφή με την ζωή που έζησε τόσο από την παιδική του ηλικία και την καταπίεση της μητέρας του, μέχρι την ανεκπλήρωτο έρωτα του και τον εγκλεισμό του στο φρενοκομείο, ο Γιαννούλης Χαλεπάς έζησε μια μοναδική ζωή.
Πηγή: Reader.gr