.jpg.webp?itok=_Fx32aPK)
Τρεις δεκαετίες πριν, στην Καισαριανή χτιζόταν το γήπεδο που θα φιλοξενουσε τη μεγάλη ομάδα της πόλης στις μεγάλες κατηγορίες. Μπορεί τα πράγματα να εξελίχτηκαν διαφορετικά, παραμένει όμως ένα ποδοσφαιρικό σημείο αναφοράς για ολόκληρη την περιοχή.
Τον γύρο του διαδικτύου είχε κάνει τον περασμένο Απρίλιο η είδηση ότι μερικοί δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, οπαδοί του Παναιτωλικού, που τους απαγορεύτηκε η είσοδος στο γήπεδο, στην προσπάθειά τους να παρακολουθήσουν το κρίσιμο παιχνίδι παραμονής στη Super League, σκαρφάλωσαν στα νταμάρια της Καισαριανής για να τα καταφέρουν.
Οι εικόνες με τους φιλοξενουμένους που πανηγυρίζουν για τη νίκη ανάβοντας τα φλας των κινητών τους μέσα στο απόλυτο σκοτάδι του βουνού έγιναν γρήγορα viral στα μεγάλα ειδησεογραφικά sites της Ελλάδας. Το γήπεδο της Καισαριανής πρόκειται ίσως για το μοναδικό στην Ελλάδα που θα μπορούσε να τους δώσει αυτή τη δυνατότητα, καθώς είναι χτισμένο κυριολεκτικά μέσα στα βράχια.
Η ιστορία της περιοχής και του πώς τελικά μετατράπηκε σε στάδιο πρώτης κατηγορίας έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Ας βάλουμε κάτω τα δεδομένα από την αρχή. Η Καισαριανή είναι μία από τις πιο επιφανείς συνοικίες της Αθήνας με έντονες αντιστασιακές και προσφυγικές καταβολές.
Χαρακτηριστικό είναι, μάλιστα, ότι το πρώτο γήπεδό της δημιουργήθηκε το 1932, στο πλαίσιο της αρωγής των προσφύγων που έφτασαν στην περιοχή από τη Μικρά Ασία, από μια αμερικανική οργάνωση, τη Near-East Foundation. Εξ ου και η ονομασία Νήαρ Ηστ που διατηρείται ως σήμερα.
Το γήπεδο με τα μεγάλα όνειρα που τελικά δεν ευοδώθηκαν
.jpg.webp?itok=qBqnueUd)
Την περασμένη σεζόν, η ομάδα της Κηφισιάς χρησιμοποίησε το γήπεδο της Καισαριανής Γρήγορα μέσα στα χρόνια, ο Εθνικός Αστέρας κατάφερε να γίνει η μεγαλύτερη ομάδα της Καισαριανής, συγκεντρώνοντας τη μερίδα του λέοντος των οπαδών της περιοχής. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια ότι το γήπεδο χρησιμοποιούσαν επίσης αρκετοί ακόμη σύλλογοι όπως ο Πανιώνιος Καισαριανής και ο Φωστήρας Καισαριανής. Όσο περνούσαν τα χρόνια, όμως, και οι απαιτήσεις μεγάλωναν για τους ερυθρόλευκους, το Νήαρ Ηστ αποτελούσε εμπόδιο.
Έτσι, τη δεκαετία του 1990, όταν η ομάδα της πόλης άρχισε να διεκδικεί στα ίσια την άνοδο στην πρώτη κατηγορία, αποφασίστηκε η ανέγερση ενός νέου σταδίου, πολύ μεγαλύτερου και πιο ευρύχωρου, στους πρόποδες του Υμηττού. Ως ακριβές σημείο επιλέχτηκε ένας ιδιαίτερα επιβλητικός και βραχώδης χώρος, στον οποίο ως τα μέσα του περασμένου αιώνα λειτουργούσε λατομείο. Για αρκετές δεκαετίες, ωστόσο, παρέμενε σε αχρηστία, οπότε οι ιθύνοντες του δήμου αποφάσισαν να το αξιοποιήσουν έτσι.
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν το 1998, ενώ μέχρι σήμερα φέρει το όνομα του Μιχάλη Κρητικόπουλου, του Καισαριανιώτη ποδοσφαιριστή που φόρεσε τη φανέλα του Εθνικού, του Απόλλωνα και του Ολυμπιακού. Όπως εξηγούν ντόπιοι που έζησαν την ομάδα της πόλης σε όλες τις φάσεις της, όλα έγιναν με το δεδομένο ότι ο Εθνικός Αστέρας θα συνεχίσει για αρκετά ακόμη χρόνια να πρωταγωνιστεί στις μεγάλες κατηγορίες της χώρας. Όπως και αρχικά συνέβη.
Το «Μιχάλης Κρητικόπουλος» ήταν πάντοτε μια δυσκολοκατάβλητη έδρα για τους μεγάλους της Αθήνας, που έβλεπαν τις ομάδες τους να χάνουν βαθμούς από τος σαφώς λιγότερο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές του Εθνικού. «Αυτά τα νταμάρια που βλέπεις έκαναν όλη τη δουλειά» λέει ένας από τους παλιότερους οπαδούς του σήμερα.
Στις αρχές του 2000, όμως, η ομάδα άρχισε να κάνει κοιλιά. Εκείνο το εντός έδρας παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναϊκό τον Μάιο του 2002, έμελλε να είναι και το τελευταίο μέχρι σήμερα στα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας. Έκτοτε ξεκίνησε η μεγάλη κατηφόρα, η οποία οδήγησε τελικά και στη διάλυση του συλλόγου με την ονομασία που έγινε γνωστός σε όλη τη χώρα.
Η θέα από τα βράχια που φτάνει ως την Πάρνηθα
Παρά τα πέτρινα, το γήπεδο και τα βράχια παρέμειναν εκεί για να θυμίζουν τη σύντομη αλλά ένδοξη ιστορία του. Η θέα τόσο από τις εξέδρες, όσο και από τα βράχια ψηλά σου κόβει την ανάσα. Δεν είναι και λίγο πράγμα να μπορείς να βλέπεις αγώνα από την κορυφή μιας ολόκληρης βουνοκορφής και να βλέπεις παράλληλα όλη την Αθήνα.
Τη χρονιά που μας πέρασε αποτέλεσε την έδρα της Κηφισιάς, η οποία ωστόσο δεν κατάφερε να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία. Η Καισαριανή πάντως έβαλε και πάλι τα καλά της, με αρκετούς ντόπιους να φτάνουν στα νταμάρια για να δουν μπάλα ακόμη και αν δεν έπαιζε η τοπική τους ομάδα.
Το ευχάριστο της όλης υπόθεσης ήταν άλλο. Ο Μικρασιατικός Αστέρας, ο σύλλογος όποιος προέκυψε από τη συνένωση του Εθνικού με τον Μικρασιατικό, κατάφερε τελικά μετά από προσπάθεια χρόνων να πάρει το εισιτήριο και πάλι για τις εθνικές κατηγορίες. Η φιέστα για την άνοδο έγινε στο «Μιχάλης Κρητικόπουλος». Οι φωτογραφίες και τα videos θύμιζαν άλλες εποχές.
Τα βράχια της Καισαριανής απέκτησαν και πάλι ζωή. Μήπως άραγε το πιο εντυπωσιακό γήπεδο της Ελλάδας έχει φτάσει η ώρα να επιστρέψει στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις;
Πηγή: Reader.gr