Έχεις αναρωτηθεί πόσες φορές ο Φώτης Ιωαννίδης έχει βγει οφσάιντ τα τελευταία τέσσερα χρόνια; Γιατί ο coach Γιοβάνοβιτς την χρονιά 22/23 που ο Παναθηναϊκός έκανε πρωταθλητισμό σε αρκετά ντέρμπι ξεκινούσε τον Σπόραρ αν και ο Ιωαννίδης έδειχνε σε καλύτερη κατάσταση; Πόσο συμβατός είναι με το παιχνίδι “κενού χώρου” που θέλει να εισάγει ο Αλόνσο;
Είναι το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου. Ο Φώτης Ιωαννίδης είναι ο άνθρωπος που πρέπει να χτιστεί το αγωνιστικό τμήμα γύρω του, Η ποιότητά του είναι πολύ υψηλού επιπέδου και είναι ίσως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του Ελληνικού πρωταθλήματος.
Η λογική λέει πως για να αποδώσει στο μάξιμουμ, θα πρέπει να συμβιβαστείς με τα καλά του στοιχεία. Να τα εκμεταλλευτείς. Στο σημερινό μας κείμενο θα βρεις απαντήσεις για όλα τα παραπάνω...
Τα elite στοιχεία του Φώτη Ιωαννίδη
Σε μια σύντομη αναφορά, ο Φώτης Ιωαννίδης είναι ένας επιθετικός που αισθάνεται και αποδίδει καλύτερα όταν παίζει έξω από την περιοχή του αντιπάλου (με πλάτη) και στην συνέχεια καταλήγει σε αυτήν. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με ατομική ενέργεια, είτε με απλό ξεκίνημα της φάσης από τον ίδιο, πάσα και στη συνέχεια να ακολουθήσει σαν τρέιλερ.
Εξαιρετική τεχνική, πολύ καλά κοντρόλ μπάλας, δίνει ένα - δύο έξτρα δευτερόλεπτα στην ομάδα του να ανέβει μέτρα στο γήπεδο (ναι το “κράτημα μπάλας” δεν διαρκεί πεντάλεπτο).
Χρειάζεται γύρω του ποδοσφαιριστές που θα πατάνε σε πρώτο χρόνο την αντίπαλη περιοχή για να καλύψουν το κενό που αφήνει. Να μπορούν να διαβάζουν καλά τα channels ανάμεσα σε στόπερ και μπακ. Ο Ιωαννίδης δημιουργεί εξαιρετικά.
Φυσικά κάνει αρκετά πράγματα ακόμα σε εξαιρετικό βαθμό όπως το να σκοράρει, όμως το παρών κείμενο δεν αποτελεί scouting report.
Το ιδανικό πλαίσιο για να στηθεί μια ομάδα γύρω του
Η λογική λέει πως για να πάρεις την καλύτερη απόδοση του Φώτη Ιωαννίδη, πρέπει να πας σε παιχνίδι χαμηλού ρυθμού με πολλές πάσες στο αντίπαλο μισό. Δεν θα πρέπει να εκβιάζεις καταστάσεις, χρειάζεται υπομονή. Με αυτόν τον τρόπο, τον
κρατάς ζεστό φέρνοντας τον σε πολλές επαφές με την μπάλα. Ο χαμηλός ρυθμός δίνει την δυνατότητα στους συμπαίκτες του να ανέβουν ψηλά και γύρω του, ενώ αισθάνεται άνετα σε μικρούς χώρους καθώς του αρέσει να ντριμπλάρει. Παίρνει ψυχολογία.
Τι συμβαίνει με τα οφσάιντ;
Σεζόν 21/22: Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον εμπιστεύεται, του δίνει 33 συμμετοχές, σημειώνει 6 γκολ και 4 φορές βγαίνει οφσάιντ.
Σεζόν 22/23: Ο Παναθηναϊκός έχει χτίσει πλέον ταυτότητα. Παίζει με υπομονή και χαμηλό ρυθμό, μοιράζεται με τον Σπόραρ την θέση του φορ και σημειώνει 7 γκολ σε 42 συμμετοχές, ενώ μόλις δύο φορές σημειώνεται σε θέση οφσάιντ...
Σεζόν 23/24: Η χρονιά που έσπασε τα κοντέρ. 43 εμφανίσεις, 24 γκολ. Κάτι περίεργο όμως συμβαίνει... μόνο 8 φορές οφσάιντ;
Σεζόν 24/25: 10 συμμετοχές, ένα γκολ, 5 φορές οφσάιντ.
Τα νούμερα που βλέπετε παραπάνω οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: Ο Φώτης Ιωαννίδης δεν βγαίνει οφσάιντ γιατί δεν κοιτάει να παίξει στον “κενό χώρο”, αντιθέτως έχει ροπή στο “παιχνίδι με πλάτη”.
Το παιχνίδι του Αλόνσο
Ο coach Αλόνσο τον χρησιμοποιεί διαφορετικά. Συχνά, η ομάδα του δεν κάνει build up, κάνει bypass όλες τις γραμμές και παίζει με μεγάλες μπάλες, χρησιμοποιώντας τον Ιωαννίδη ως Target Man. Θέλει από αυτόν δηλαδή να κατεβάζει την μπάλα κερδίζοντας μονομαχίες και έτσι να ξεκινά τις επιθέσεις.
Στο παιχνίδι αυτό, ή στις φορές που προσπαθεί να παίξει άμεσα, ο Ιωαννίδης έρχεται σε λιγότερες επαφές με την μπάλα απ’ ότι τα προηγούμενα χρόνια.
Η ροπή του να παίζει με πλάτη, δεν εξυπηρετεί άμεσο παιχνίδι. Σε τέτοιου είδους playing style, ταιριάζει καλύτερα ποδοσφαιριστής που παίζει στον ώμο του αντίπαλου αμυντικού και κάνει κινήσεις στον χώρο. Φυσικά, όπως είναι λογικό, θα έβγαινε και περισσότερες φορές οφσάιντ.
Φέτος, με την ομάδα ακόμα να μην έχει βρει τον καλό της εαυτό, ο Ιωαννίδης δεν αποτελεί εξαίρεση καθώς και αυτός αναγκάζεται να προσαρμοστεί.
Ο Γιοβάνοβιτς και ο Σπόραρ
Πριν δύο χρόνια που ο Παναθηναϊκός έφτασε κοντά στο πρωτάθλημα, ο Ιωαννίδης άλλαξε σε πολλά παιχνίδια την έκβαση ερχόμενος από τον πάγκο. Σε ματς όμως που οι αντίπαλοι έπαιζαν με ψηλά την άμυνα, αρκετά συχνά η προτίμηση του
Γιοβάνοβιτς ήταν ο Σπόραρ για το αρχικό σχήμα. Η εξήγηση είναι πως ο Σλοβένος έφερνε ως καλό στοιχείο το “διάβασμα” των “κενών χώρων” καθώς και ικανότητα να παίζει στον ώμο του αντίπαλου αμυντικού (άσχετα αν δεν βγήκε). Ο Ιωαννίδης δεν εξυπηρετούσε τέτοιο πλάνο.
Η λογική λέει πως ο Αλόνσο θα έπρεπε να έχει προσαρμόσει το παιχνίδι της ομάδας του πάνω στον Ιωαννίδη. Επίσης λέει πως και ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής θα πρέπει να εξελίξει το παιχνίδι του και να καταφέρει να αξιοποιεί και να “χτυπά” περισσότερο τους κενούς χώρους.
Με αυτά που γνωρίζουμε ως τώρα όμως, ο Φώτης Ιωαννίδης αποδίδει καλύτερα σε διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Που δεν βγαίνε οφσάιντ...
sdna.gr