Η επιγραφή που ζήτησε να μπει στο μνήμα του και ταιριάζει απόλυτα με τη ζωή του.
Η Αθήνα προσφέρει έναν σωρό από πολύ ενδιαφέροντες χώρους τους οποίους, δυστυχώς, επισκέπτονται περισσότερο οι τουρίστες και λιγότεροι οι άνθρωποι που ζουν στην πόλη. Και δεν μιλάμε μόνο για τα πιο must μέρη, την Ακρόπολη, την Αγορά και τα Αναφιώτικα αλλά και άλλα μέρη όπως για παράδειγμα το Πρώτο Νεκροταφείο.
Ο χώρος του νεκροταφείου που μοιάζει σε κάποια σημεία του με ανοιχτό μουσείο, θα βρείτε πάρα πολλά εντυπωσιακά έργα τέχνης (για παράδειγμα η πανέμορφη «Κοιμωμένη» του Γιαννούλη Χαλεπά). Θα βρείτε όμως και τους τάφους πολύ σημαντικών ανθρώπων. Πολιτικών, αγωνιστών του 1821, τραγουδιστών, ευεργετών και ηθοποιών.
Μεταξύ αυτών, βρίσκεται εκεί και ο τάφος ενός από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς που έβγαλε ποτέ αυτή η χώρα. Μιλάμε για τον Ντίνο Ηλιόπουλο (που πέραν των κωμικών ρόλων, έπαιξε και στον υπέροχο «Δράκο» του Νίκου Κούνδουρου) ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 2001.
Ο ίδιος συχνά-πυκνά αυτοχαρακτηριζόταν «λάτρης του ωραίου φύλου». Ταυτόχρονα, βέβαια, όπως μπορεί να καταλάβει οποιοσδήποτε έχει δει έστω και μία ταινία του, αυτοσαρκαζόταν συνεχώς. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά του αποφάσισε να τα αποτυπώσει και στον τάφο του.
Έτσι, ζήτησε να τοποθετηθεί μία χιουμοριστική επιγραφή στον τάφο του. Σε αυτή δεν γράφει κάποιο φιλοσοφημένο ρητό για τη ζωή και τον θάνατο αλλά ένα μικρό μακάβριο αστείο: «Με συγχωρείτε, κυρίες μου, που δεν μπορώ να σηκωθώ».
Αυτή βέβαια δεν είναι η μόνη περίπτωση χιουμοριστική επιγραφής σε κάποιο τα μνήματα του Πρώτου Νεκροταφείου. Είναι χαρακτηριστική και η περίπτωση του θεατρικού συγγραφέα Τίμου Μωραϊτίνη στου οποίου το μνήμα διαβάζουμε: «Επιτέλους εστεγάσθην», που είναι σαρκαστικό σχόλιο για το πόσο ταλαιπωρήθηκε καθόλη τη διάρκεια της ζωής του με το ζήτημα της στέγασης.
Πηγή: Reader.gr