Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε το πρωτάθλημα ούτε στη Νέα Φιλαδέλφεια, ούτε απόψε στη Λεωφόρο. Το έχασε τα Χριστούγεννα του 2023 όταν αποφάσισε να πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο με αυτόν που έδιωξε και με αυτόν που έφερε. Γράφει ο Βασίλης Μοιρώτσος.
Ας μην κρυβόμαστε πια πίσω από το δάχτυλό μας και ας μην προσπαθούμε να τετραγωνίουμε τον κύκλο. Πολλές φορές το ποδόσφαιρο είναι απλό και σου δίνει τις απαντήσεις από μόνο του. Δε χρειάζονται ούτε βαθυστόχαστες αναλύσεις, ούτε... μαθηματικά για να το καταλάβεις. Δείτε ένα οποιοδήποτε παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο του. Είτε κάποιο που κέρδισε, είτε κάποιο που έχασε. Δείτε ένα αντίστοιχο με τον Φατίχ Τερίμ. Και είναι πολύ απλό να καταλάβεις πότε, πως και γιατί ο Παναθηναϊκός έχασε ένα πρωτάθλημα που θα μπορούσε να είχε κατακτήσει.
Ο Παναθηναϊκός γκρέμισε μέσα σε τέσσερις μήνες τα προηγούμενα 2,5 χρόνια. Ο Φατίχ Τερίμ... κατάφερε να γκρεμίσει μέσα σε τέσσερις μήνες ό,τι με κόπο, δουλειά, ιδρώτα, πίστη, πάθος έχτιζε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς τα προηγούμενα 2,5 χρόνια. Οι δύο προπονητές δεν έχουν την παραμικρή σχέση μεταξύ τους. Ούτε σε τακτική, ούτε σε προσέγγιση, ούτε σε επιλογή ενδεκάδας, ούτε σε επιλογή αλλαγών, ούτε σε ποδοσφαιρικό μάτι. Είναι λογικό λοιπόν όταν αποφασίζεις εντελώς ξαφνικά, χωρίς τον παραμικρό λόγο και με δικαιολογίες... δημοτικού να αλλάξεις έναν κανονικό προπονητή με κάποιον που τον έχει ξεπεράσει το ποδόσφαιρο, να χάνεις τα πάντα.
Ο Φατίχ Τερίμ κάποτε ήταν μεγάλος και τρανός, ένας προπονητής που κυρίως με την προσωπικότητά του κατάφερνε να παίρνει τίτλους. Αλλά σε μια ομάδα που του έδινε ένα καράβι λεφτά για να φτιάξει το ρόστερ του. Όταν είχε φύγει από τη σιγουριά της Γαλατά, που ακόμα και τελευταίος να ήταν θα τον αποθέωναν, απέτυχε παταγωδώς. Και γύρισε άρον - άρον από την Ιταλία για να βρει και πάλι τη χαμένη του... γαλήνη. Στην Τουρκία μπορεί να είναι ο καλύτερος όλων για πάντα. Αλλά το 2024 το ποδόσφαιρο δεν παίζεται με γιόμες, κάποιες καλές κουβέντες στα αποδυτήρια και... γιούργια.
Στο ποδόσφαιρο του 2024 χρειάζεσαι καλή τακτική, δουλειά πάνω σε αυτή, διάβασμα του αντιπάλου. Και συνεχή βελτίωση. Κι όταν αλλάζει ένας προπονητής υποτίθεται πως αυτό συμβαίνει προκειμένου ο επόμενος να βελτιώσει τα κακώς κείμενα της ομάδας. Στον Παναθηναϊκό συνέβη το αντίθετο. Όσο ο καιρός περνούσε, αντί να βελτιώνεται από την εποχή Γιοβάνοβιτς σε αυτή του Τερίμ, εκείνος χειροτέρευε. Σε κάθε τομέα. Παντού! Δεν έχει υπάρξει ποτέ άλλοτε στο παρελθόν τέτοια κατάρρευση. Τέτοια αλλαγή αγωνιστικής συμπεριφοράς.
Κι αν το δούμε και σε ατομικό επίπεδο; Ο Τερίμ όχι μόνο δε βελτίωσε ποδοσφαιριστές, αλλά εξαφάνιστες μερικούς απ' τους παίκτες κλειδιά του Παναθηναϊκού. Πουθενά ο Αϊτόρ. Πουθενά ο Ρούμπεν. Πουθενά ο Σένκεφελντ. Χειρότερος ο Παλάσιος, χειρότερος ο Μαντσίνι, κατώτερος απ' αυτό που περιμέναμε ο Μπακασέτας.
Ο Παναθηναϊκός αυτοκτόνησε τον Δεκέμβρη και μετά το πρωτάθλημα που έχασε, κινδυνεύει να βγει τέταρτος. Μάλιστα μοιάζει τούτη τη στιγμή που μιλάμε και ως φαβορί γι' αυτό! Ρισκάροντας την ευρωπαϊκή του παρουσία σε ένα και μόνο παιχνίδι, τον τελικό Κυπέλλου με τον Άρη. Κι όλα αυτά; Επειδή αποφάσισε να διαλύσει μόνος του όλα όσα έχτιζε εδώ και 2,5 χρόνια. Επειδή ένα χριστουγεννιάτικο πρωινό ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να διώξει τον άνθρωπο που τον έβγαλε και πάλι στον αφρό και να φέρει στη θέση του έναν καταξιωμένο μεν, πλην όμως εντελώς ξεπερασμένο και μακριά από την εποχή που ζούμε προπονητή. Ας πρόσεχε...
Και ας προσέξει από εδώ και πέρα αν θέλει να μπαίνει στην κουβέντα για διεκδικητής του πρωταθλήματος. Γιατί αν ο Τερίμ μείνει και μετά το καλοκαίρι, δεν υπάρχει περίπτωση να ξεπεράσει κανέναν από ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Θα πάει απλά στην... τύχη, όπως έκανε έως τώρα και έφτασε έως εδώ. Γιατί ακόμα και στον τελικό του Κυπέλλου από καθαρή τύχη είναι, για όσους θυμούνται το ματς με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο.
Πηγή: Sportal.gr