O αληθινός Ποπάι δούλευε πόρτα σε κακόφημη παμπ του Σικάγο - Γιατί τον είπαν έτσι

Ένας μικρός φόρος τιμής στον λαϊκό ήρωα που εξολόθρευε τους κακούς με μόνο εφόδιο, το αγαπημένο του σπανάκι.

Κάθε μιλένιαλ που σέβεται τον εαυτό του έχει περάσει ως παιδί τη φάση που ήθελε να γίνει Ποπάι στη θέση του Ποπάι, δηλαδή του ναυτικού με το τατουάζ στο μπράτσο, που κατάπινε το σπανάκι όπως ο Αστερίξ τον μαγικό ζωμό, και έστελνε όποιον του πήγαινε κόντρα να κάνει παρέα στις πάπιες της λίμνης.

Ο χαρακτήρας του Ποπάι δημιουργήθηκε το 1929 από τον κομίστα Έλτσι Κράισλερ Σίγκαρ, και πρωτοεμφανίστηκε την ίδια χρονιά, στο κόμικ Thimble Theatre. To 1933 κυκλοφόρησε και το πρώτο comic strip που έδειχνε τον Ποπάι, την Όλιβ, αλλά και το «τρίτο πρόσωπο» ανάμεσα τους, τον Μπρούτο!

Έκτοτε, ο χαρακτήρας του Ποπάι εμφανίστηκε σε αμέτρητες σειρές μυθοπλασίας για κόμικς, τηλεόραση, σινεμά και όχι μόνο. Το 1980, είδαμε και τον θρυλικό Ρόμπιν Γουίλιαμς να ενσαρκώνει τον χαρακτήρα, σε μια κινηματογραφική μεταφορά χωρίς την αναμενόμενη επιτυχία.

Στη δεκαετία του '90, η εταιρεία παραγωγής Hanna-Barbera (Flintstones) αγόρασε τα δικαιώματά του χαρακτήρα, και παρήγαγε μια animation τηλεοπτική σειρά, με επιτυχία.

Ποιος ήταν ο αληθινός Ποπάι

Το όνομα του ήταν Φρανκ Φίγκελ, γεννήθηκε το 1868 στην Πολωνία και στα τέλη του 19ου αιώνα έφτασε στην Αμερική ως μετανάστης. Όταν ο Κράισλερ γνώρισε τον Φίγκελ, εκείνος ήταν ήδη συνταξιούχος του ναυτικού, και δούλευε στην παμπ Wiebusch Tavern, στο Τσέστερ του Ιλινόι.

Οι αρμοδιότητες του ήταν να καθαρίζει τα τραπέζια και στις ώρες αιχμής, να ελέγχει τον κόσμο στην πόρτα και να μπαίνει μπροστά σε φασαρίες. Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτός ο διπλός ρόλος του, τον έφερνε σε μπελάδες με αρκετούς πελάτες.

Οι προστριβές του Φίγκελ με κάθε λογής ταραξίες ήταν τόσο έντονες, που του προκάλεσαν παραμορφώσεις στο ένα μάτι. Αυτή ήταν και η αφορμή για να πάρει το παρατσούκλι «Ποπάι».

Φωτογραφικά ντουκουμέντα που θρυλείται πως απεικονίζουν τον Φίγκελ νεαρό | ΥοuTube

Πέρα από τους καυγάδες όμως, ο Φίγκελ ήταν πάρα πολύ αγαπητός στα παιδιά. Ο συνταξιούχος ναυτικός συνήθιζε να καπνίζει αρειμανίως και να μοιράζεται ιστορίες του από την εποχή που σάλπαρε, μιλώντας με περηφάνια για το δυναμισμό που είχε στις μάχες σώμα με σώμα, και τονίζοντας πως για όσους «εχθρούς» έβαζε κάτω, το μόνο του δυναμωτικό ήταν το σπανάκι.

Ο Φίγκελ πέθανε το 1947, οι ιστορίες του όμως ζουν μέχρι σήμερα.

Πηγή: Reader.gr 

Σας άρεσε; Πατήστε...

Κοινοποιήστε στο Facebook

loading...