Αρχές της δεκαετίας του 1990. Τρεις οικογένειες ενός χωριού στη Δυτική Ελλάδα, έζησαν ένα δράμα που κανένας δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Βρήκαν τα παιδιά τους νεκρά μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο ψυγείο.
Αρχές της δεκαετίας του 1990. Τρεις οικογένειες ενός χωριού στη Δυτική Ελλάδα, έζησαν ένα δράμα που κανένας δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Βρήκαν τα παιδιά τους νεκρά μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο ψυγείο.
Τα τρία παιδιά ήταν κορίτσια, ηλικίας έξι, επτά και οκτώ ετών. Όλα τους είχαν αδέρφια. Έμεναν στην ίδια γειτονιά και ήταν αχώριστες φίλες. Καθημερινά έπαιζαν και γελούσαν και οι γονείς τους ήταν χαρούμενοι που τις έβλεπαν να μεγαλώνουν.
Εκείνο το κυριακάτικο μεσημέρι, τα τρία κορίτσια έπαιζαν με τις κούκλες τους στο σπίτι των γονιών της 6χρονης. Το ίδιο διάστημα, οι γονείς τους και όλοι οι κάτοικοι του χωριού βρίσκονταν στην κηδεία μιας συγχωριανής τους.
Τα κορίτσια έπαιζαν στην αυλή του σπιτιού. Εκεί βρισκόταν και ένα εγκαταλελειμμένο ψυγείο, το οποίο χρησιμοποιούσε πριν από δέκα χρόνια κρεοπώλης από το συγγενικό τους περιβάλλον.
Τα ανυποψίαστα κορίτσια μπήκαν μέσα στο ψυγείο. Η πόρτα έκλεισε, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν και να μην μπορούν να πάρουν αέρα.
Στις δύο το μεσημέρι, η κηδεία είχε τελειώσει. Οι γονείς των τριών παιδιών επέστρεψαν στα σπίτια τους και διαπίστωσαν την απουσία τους. Αρχικά υπέθεσαν ότι θα έπαιζαν στο σπίτι κάποιου γείτονα.
Όμως οι ώρες περνούσαν και κανείς χωριανός δεν είχε δει πουθενά τα τρία κορίτσια. Οι αναζητήσεις των γονέων σε σπίτια συγγενών και συμμαθητριών απέβησαν άκαρπες. Το ίδιο και οι φωνές τους σε όλα τα γύρω χωριά.
Η ανησυχία τους γινόταν όλο και μεγαλύτερη. Οι συγχωριανοί τους χωρίστηκαν σε ομάδες, για να συνδράμουν στην επιχείρηση εύρεσης των κοριτσιών, αλλά δίχως αποτέλεσμα. “Μα τι έγιναν αυτά τα παιδιά; Άνοιξε η γη και τα κατάπιε;“, διερωτόταν μια χωριανή με βουρκωμένα μάτια.
Νεκρά το ένα δίπλα στο άλλο, με τις κούκλες αγκαλιά
Τελικά, το μυστήριο λύθηκε από τη μητέρα του ενός παιδιού. Μες στην απελπισία της, σκέφτηκε να ανοίξει το εγκαταλελειμμένο ψυγείο και ήρθε αντιμέτωπη με το φρικτό θέαμα.
Τα τρία κοριτσάκια ήταν πεσμένα το ένα δίπλα στο άλλο, με τις κούκλες τους αγκαλιά!
Τα δύο είχαν παγώσει και ήταν ήδη νεκρά. Το τρίτο ήταν ακόμη ζεστό, αλλά, παρά τις προσπάθειες να επανέλθει στη ζωή, κατέληξε.
Στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκαν διαπιστώθηκε απλώς ο θάνατός τους από ασφυξία. Το σοκ τόσο για τους κατοίκους και κυρίως για τους γονείς ήταν τεράστιο. Η θλίψη τους ανείπωτη.
“Άκουσα την μάνα να φωνάζει “Τρέξτε, χωριανοί, τις βρήκα! Τρέξτε, βοήθεια!”. Δεν έφταιγαν οι γονείς. Η κακιά η ώρα έφταιγε. Οι γονείς τα πρόσεχαν τα παιδιά τους“, δήλωσε μια γειτόνισσα.
Ο επίλογος της τραγωδίας “γράφτηκε” την επόμενη ημέρα με την κηδεία των τριών κοριτσιών. Οι γονείς σπάραζαν και αδυνατούσαν να σταθούν στα πόδια τους. Οι συγχωριανοί τους δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους.
Ντυμένα νυφούλες, τα τρία κοριτσάκια ενταφιάστηκαν στο μικρό νεκροταφείο του χωριού. Δεκάδες συμμαθητές τους με λουλούδια στα χέρια τους είπαν το “ύστατο χαίρε”.
Η μητέρα της 8χρονης ήταν απαρηγόρητη. Ένα χρόνο πριν, έχασε ένα ακόμη παιδί, αγόρι ηλικίας επίσης οκτώ ετών, από όγκο στο κεφάλι. Παιδιά είχαν χάσει και οι γονείς της 6χρονης, ενώ τα τρία αδέρφια της 7χρονης άφησαν με τρεμάμενα χέρια τα λουλούδια στο μνήμα της.
Το χωριό βυθίστηκε στο πένθος για πάρα πολύ καιρό. Στο τέλος της ημέρας, τρεις οικογένειες είχαν χάσει από ένα φωτεινό χαμόγελο, καθένα από το οποίο είχε όλη τη ζωή μπροστά του.
Για ευνόητους λόγους, η “Μηχανή του Χρόνου” δεν αναφέρει τα ονόματα του χωριού και των τριών κοριτσιών.
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Flickr
Πηγή: mixanitouxronou.gr
| Σας άρεσε; Πατήστε... |
|---|