Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για την καταλυτική παρουσία του Αλμέιδα στο τιμόνι της ΑΕΚ ακόμα και στη μη μεταγραφή στόπερ.
Στην καθημερινότητα της ΑΕΚ, το μόνο εύκολο είναι να βρεις εστία διαμάχης. Να μπαίνεις σε ατέρμονες κουβέντες για το θέμα του στόπερ που θα έπρεπε να έχει αποκτηθεί, εάν θα έπρεπε να είχαν γίνει περαιτέρω κινήσεις στις μεταγραφές, τι συμβαίνει με τον Μάνταλο, αν ο Λιβάι είναι σέντερ φορ, αν, αν, αν. Ωστόσο, σε όλα αυτά υπάρχει κάτι που έχει αποτελέσει σταθερά και βάση για την ομάδα. Μια προσωπικότητα, που κάνει τα πράγματα διαφορετικά και μέσα σε ένα χρόνο, έχει μετατραπεί ήδη σε σημείο αναφοράς για όλη την Ενωση. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Ματίας Αλμέιδα.
Ξέρετε, η στροφή του βλέμματος στον Αλμέιδα δεν είναι μια «ντρίπλα» για να βγεις από τα υπόλοιπα θέματα της επικαιρότητας. Ετσι κι αλλιώς, σε όλα τα παραπάνω, αλλά και πολλά ακόμα που δεν έχει κανένα νόημα να αραδιάσω εδώ, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Ο καθένας από εμάς, μπορεί να έχει τη δική του προσέγγιση για όλα. Να λέμε τη γνώμη μας, να προσπαθούμε να την τεκμηριώσουμε όσο καλύτερα γίνεται, να προσπαθούμε να βρούμε αυτό που φαντάζει πιο σωστό.
Πήρε το ρίσκο με τον στόπερ
Αρα, δεν έχει νόημα να επαναλάβεις το αυτονόητο. Δηλαδή, πως η ΑΕΚ έλαβε ένα (αχρείαστο κατά τη γνώμη μου) ρίσκο αποφασίζοντας να μην προχωρήσει στην απόκτηση ενός ακόμα έμπειρου κεντρικού αμυντικού. Διότι, όσο και εάν υποθέσει κάποιος πως ο Αλμέιδα είχε βάλει πολύ ψηλά στάνταρ για τη θέση, υπήρχε πάρα πολύς χρόνος που θα μπορούσε να έχει εντοπιστεί, δουλευτεί και κλείσει μια τέτοια προοπτική. Εστω και εάν αρχικά η σκέψη ήταν κυρίως για συμπληρωματική επιλογή, στην πορεία μπορεί να έγινε για παίκτη πρώτης γραμμής, αλλά δεν αλλάζουν πολλά.
Το θέμα είναι πως η ΑΕΚ πρέπει να προχωρήσει. Εδώ που φτάσαμε χρονικά, δεν υπάρχει κανείς παίκτης που να μπορεί να έρθει και να μπει άμεσα στην ομάδα. Βλέπετε τι συμβαίνει με τον Πόνσε και τον Πισάρο. Ο πρώτος είχε κάνει μέρος της προετοιμασίας με την Ελτσε, ο άλλος ήταν φουλ ενεργός στην Αμερική, αλλά αμφότεροι ψάχνουν χρόνο και ρόλο μέσα στην ΑΕΚ. Λογικό, γιατί η ΑΕΚ είναι ομάδα και οι υπόλοιποι πρέπει να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της.
Η διαχείριση του Αλμέιδα
Επιστρέφω του στόπερ. Υπάρχει σκέψη να προκριθεί κάποια επιλογή που θα μπορεί να «γεμίσει» το ρόστερ για τις εγχώριες διοργανώσεις. Το παρελθόν της ΑΕΚ δείχνει, πως όταν υπήρξαν μεταγραφές που δεν ήταν εξ αρχής ξεκάθαρες και στο στόχαστρο, συνήθως εξελίσσονταν σε φιάσκα. Πιο λογικό φαντάζει – χωρίς να αναιρεί το ρίσκο – να δούμε τη διαχείριση του Αλμέιδα και την εμπιστοσύνη που δείχνει σε Χρυσόπουλο, Ρόκσον και τις άλλες εσωτερικές λύσεις (Χατζισαφί, Μοχαμάντι, Σιμάνσκι) για να καλύψει πιθανό κενό. Σίγουρα, με μια κανονική 11άδα κατά τα υπόλοιπα μέλη, θα είναι πολύ πιο βατή η είσοδος κάθε νέου παίκτη σε αυτήν.
Αλλωστε, στο τέλος της ημέρας, εκείνοι που αποφασίζουν είναι και εκείνοι που βαρύνονται με την ευθύνη της τελικής επιλογής. Στην προκειμένη περίπτωση, διοίκηση, σχεδιασμός και προπονητής θα κριθούν για το ορθό των επιλογών που έκαναν. Ωστόσο, όσες αμφιβολίες και ερωτηματικά εάν υπάρχουν, οφείλουν άπαντες να δείξουν εμπιστοσύνη στον προπονητή που έχει αλλάξει τη φυσιογνωμία και τη νοοτροπία της ΑΕΚ μέσα σε χρόνο ρεκόρ.
In Matias we trust
Στην ΑΕΚ δεν είναι ποτέ όλο αυτό μια απλή υπόθεση. Το βάρος και η ευθύνη που ενυπάρχει στη θέση του προπονητή, είναι σαφέστατα πολύ πιο αυξημένη συγκριτικά με κάθε άλλη ελληνική ομάδα. Οποιος παρακολουθεί αυτόν τον οργανισμό εδώ και χρόνια, γνωρίζει πως πάντα ήταν ακρογωνιαίος λίθος κάθε αγωνιστικής επιτυχίας, ένας προπονητής που μετατρέπονταν σε σημείο αναφοράς. Ισως επειδή δεν υπήρχαν ικανοί συνεργάτες, ίσως επειδή έτσι είναι η φτιαξιά αυτής της ομάδας, ο δρόμος είναι πάντα ο ίδιος.
Αυτά που γίνονται στην ΑΕΚ για τον Αλμέιδα, ειδικά τώρα που τα αποτελέσματα έβαλαν σε δύσκολη θέση την ομάδα, δείχνουν το εκπληκτικό δέσιμο που υφίσταται μεταξύ του Αργεντινού και του κόσμου. Υπάρχει απόλυτη αποδοχή και έπειτα από πολλά χρόνια, η Ενωση βρήκε κάποιον για να ακουμπήσει και να αισθάνεται σιγουριά. In Matias we trust που λέει και το μότο που κυριάρχησε στην Ενωση από πέρυσι.
Η ΑΕΚ παραμένει ανταγωνιστική
Ολη αυτή η σχέση δεν οφείλεται μόνο σε όσα πέτυχε η ΑΕΚ στο τέλος της προηγούμενης σεζόν. Γιατί για μια ομάδα επιπέδου ΑΕΚ, είναι γεγονός πως όσα πέτυχε πέρυσι είναι ήδη ιστορία. Η ΑΕΚ ιστορικά, μετά από κάθε επιτυχία ή αποτυχία, πρέπει να μπαίνει ξανά στην εκκίνηση για τις νέες προκλήσεις. Φέτος ήδη πέτυχε την ολική επαναφορά της Ενωσης στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είναι έτοιμη να διατηρήσει τα σκήπτρα εντός συνόρων.
Ο Αλμέιδα ξέρει και στηρίζει την προοπτική της ομάδας του. Ακόμα και τη βραδιά του αποκλεισμού από την Αντβέρπ, όταν είπε την περίφημη ατάκα περί της ευκαιρίας να βρεθεί εκείνος και η ομάδα του στους ομίλους του Champions League, στάθηκε σε αυτό. Είναι αληθινός κι αυθόρμητος, είναι μαχητής και προσπαθεί να βρει τις λύσεις μέσα από τον τρόπο της ΑΕΚ. Γιατί στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι που ενθουσιάζει και περισσότερο τον κόσμο.
Η ΑΕΚ παραμένει ανταγωνιστική. Δεν έχασε κανέναν παίκτη απ’ όσους έπαιξαν ρόλο στην πορεία του νταμπλ. Είναι μια ομάδα πολύ υψηλού επιπέδου και παραμένει τέτοια, όπως θα φανεί σε βάθος χρόνου. Πόσο καλές και ανταγωνιστικές θα είναι οι άλλες ομάδες, θα το δούμε εν καιρώ. Αλλά σίγουρα, όταν αναζητάμε το στοιχείο που κάνει τη διαφορά και θα διατηρήσει την ΑΕΚ ανταγωνιστική ως το τέλος, ξέρουμε που θα πάει το βλέμμα όλων.
Πηγή: snda.gr
| Σας άρεσε; Πατήστε... |
|---|