Παραδεχτείτε το μετά τις κάλτσες που δε μένουν στα πόδια και τις χαμένες πιπίλες ακολουθεί το εκνευριστικό πέταγμα των πραγμάτων.
Τα μωρά έχουν αυτό το σπάνιο χάρισμα να σου τινάζουν το νευρικό σύστημα στον αέρα κάνοντας αυτό που τους λες εκατό φορές να μην το κάνουν.
Πάρε κάτω το κουκλάκι, δώστου κάτω το φαγητό, πέτα κάτω την πιπίλα… Και μέσω σε όλα αυτά έχω και το κουτάβι να τρέχει να προλάβει να αρπάξει τα πάντα.
Αυτό όμως που τόσο με εκνευρίζει είναι ένα βασικό στάδιο ανάπτυξης που θα έπρεπε αντιθέτως να το χαίρομαι.
Και αυτό γιατί τα μωρά πετούν τα πράγματα ως έναν τρόπο να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους και να αναπτύξουν τις φυσικές και γνωστικές τους ικανότητες.
Στα αρχικά στάδια ανάπτυξης, τα βρέφη μαθαίνουν συνεχώς για τις σχέσεις αιτίας και αποτελέσματος και η ρίψη αντικειμένων μπορεί να τα βοηθήσει να καταλάβουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι να συμβεί.
Έτσι η ανακάλυψη του νόμου της βαρύτητας είναι κάτι σπουδαίο που τα γοητεύει.
Επιπλέον, η ρίψη αντικειμένων είναι ένας τρόπος για τα μωρά να πειραματιστούν με τις κινητικές τους δεξιότητες και τον συντονισμό χεριού -ματιού. Πετώντας αντικείμενα και παρατηρώντας τα αποτελέσματα, μπορούν να βελτιώσουν τις κινήσεις τους και να μάθουν πώς να ελέγχουν τις ενέργειές τους.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι μπορεί να είναι ένας τρόπος για τα μωρά να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν. Για παράδειγμα, μπορεί να το κάνουν για να τραβήξουν την προσοχή, να εκφράσουν απογοήτευση ή ακόμα και απλώς για να δουν την αντίδραση των ανθρώπων γύρω τους.
Δηλαδή όσο πιο πολύ δείχνεις ότι σε πειράζει αυτό που κάνει τόσο περισσότερο θα το απαναλαμβάνει για να ασχολείσαι μαζί του.
Σας νιώθω! Αν και μπορεί να είναι απογοητευτικό για μας τους γονείς που πρέπει συνέχεια να σηκώνουμε τα αντικείμενα που έχουν πετάξει τα μωρά μας, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ένα φυσικό μέρος της ανάπτυξης και ένα σημάδι ότι το παιδί εξερευνά και μαθαίνει τον κόσμο.