«Μου άρεσε η κιθάρα πολύ από μικρός και με έγραψαν οι γονείς μου στο ωδείο από 7-8 χρονών. Με ενέπνευσε και ο Παντελής και ο πατέρας μου, ώστε να γίνω τραγουδιστής. Θα κάνω αυτό που αγαπάω, θα δουλέψω για να γίνομαι καλύτερος, αν δεν έκανα κάτι καλά δεν θα με συνέκριναν με τον Παντελή. Δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα τι θα πει ο κόσμος. Εγώ κάνω αυτό που αγαπάω χωρίς ταβάνι» είπε αρχικά και συνέχισε:
«Στο σχολείο, μού ζητούσαν αυτόγραφα του Παντελή. Μετά το δυστύχημα του Παντελή είμαστε πιο επιφυλακτικοί, προσοχή σε όλους τους τομείς, κάνεις δεύτερες και τρίτες σκέψεις για έναν άνθρωπο. Για εμάς ο Παντελής δεν έχει ‘φύγει’ ποτέ, είναι καθημερινά στο σπίτι μας, τον ακούμε όλη μέρα στα ραδιόφωνα, συζητάμε κάθε μέρα για αυτόν. Δεν ισχύει ότι ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός, πραγματικά για εμάς είναι σαν χθες» αποκάλυψε σχετικά με τον θάνατο του αδερφού του.
Για τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του Παντελή επεσήμανε πως, «υπάρχει ακυκλοφόρητο υλικό και κάνουμε προσπάθειες να βγάλουμε τραγούδια και με τη φωνή του Παντελή».
Πηγή: Nassosblog