Ο μεγάλος φόβος των πολιτικών είναι να «τους μαυρίσουνε»! Οι γνωστές φράσεις «αυτόν θα τον μαυρίσω», «έφαγε μαύρο» και «τον...μαύρισαν» μας έρχονται από μια παλιότερη εποχή που τα συστήματα ψηφοφορίας ήταν διαφορετικά.
Τότε, κάθε «κάλπη» ήταν χωρισμένη σε δύο μέρη, το δεξιό που ήταν βαμμένο άσπρο και το αριστερό που ήταν βαμμένο με μαύρο χρώμα. Η τρύπα της «κάλπης» όπου έμπαινε το χέρι ήταν μία, ώστε να μην καταλαβαίνει ο άλλος, που θα σε έβλεπε, αν ψηφίζεις προς το άσπρο ή προς το μαύρο.
Έτσι, ο ψηφοφόρος, βάζοντας το χέρι, έριχνε ψήφο δεξιά ή αριστερά, ανάλογα με το τι ήθελε να ψηφίσει.
Σε κάθε εκλογικό κέντρο υπήρχαν τόσες κάλπες, όσοι και οι υποψήφιοι. Οι κάλπες ήταν ορθογώνια μεταλλικά κουτιά, σαν τους γκαζοτενεκέδες. Ήταν κλειστά απ’ όλες τις πλευρές, εκτός από μία τρύπα στην οποία υπήρχε ένας χοανωτος σωλήνας.
Μέσα σ’ αυτόν το σωλήνα, που είχε διάμετρο 12 εκατοστών, ο ψηφοφόρος έβαζε το χέρι του και έριχνε το σφαιρίδιο. Εσωτερικά, η κάλπη ήταν χωρισμένη στα δύο. Στο ένα μέρος να δέχεται τα λευκά σφαιρίδια, τις θετικές ψήφους για κάθε υποψήφιο και το άλλο μέρος να δέχεται τις ψήφους αποδοκιμασίας, τα μαύρα σφαιρίδια.
Από αυτή τη διαφοροποίηση μαύρο - άσπρο ξεκινάνε και οι παροιμιώδεις εκφράσεις για τους αποτυχόντες υποψήφιους: «Τους μαυρίσανε» ή «αυτός έφαγε μαύρο» και άλλοι ανάλογοι χαρακτηρισμοί της εκλογικής αποτυχίας.
Μάλιστα, οι φανατικοί ψηφοφόροι δεν αρκούνταν μόνο να ρίξουν το σφαιρίδιο, αλλά πριν ψηφίσουν τον δάγκωναν για να εκφράσουν το πάθος τους και να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση. Από την πρακτική αυτή βγήκε και η φράση «Θα το ρίξω δαγκωτό».
loading...
Αν σου άρεσε το άρθρο μοιράσου το με τους φίλους σου!